''I was told there's a new love that's born for each one that has died''

Μια στιγμή. Μόνο για μια στιγμή διήρκεσε αυτό το ‘’τσίμπημα’’. Σου τ’ ορκίζομαι, μόνο τότε. Είμαι χαμένη στο παρελθόν και το παρόν αποτελείται από εσένα, όπως και από πολλά άλλα, ανούσια. Ποτέ δε σε σκέφτηκα, μα τώρα, δες, το κάνω. Τα σημάδια της στιγμής έμειναν πάνω μου, η σκέψη σου με ακολουθεί. Και όλα αυτά κάνοντάς με να καταλάβω ότι ο πόνος - μόνο αυτός- είναι που με κάνει να ερωτεύομαι. Ολ’ αυτά κάνοντας κάθε διαστροφή μου να μοιάζει κοινός τόπος, αντιμετωπίζοντάς την σαν συνήθη, πιστεύοντάς το. Κάνε με να πονέσω, μόνο για σήμερα, να σ’ ερωτευθώ μόνο γι απόψε, για άλλη μια φορά να υποπέσω από το ένα σφάλμα στο άλλο. Από τον έναν απαγορευμένο καρπό, στον άλλον. Δεν πρέπει, αλλά το θέλουμε, το ξέρω, το είδα στα μάτια σου εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που με πόνεσες όσο εσύ ήθελες, που αν με σκότωνες δε θα αντιδρούσα, που κατάλαβα πως είσαι τόσα για μένα… Μην ακούς όσα λέω, δεν είμαι στο παρελθόν, παρά ελάχιστες φορές. Είμαι δίπλα σου κάθε μέρα. Είμαι εδώ για να με κάνεις να πονέσω ηδονικά, όπως μόνο εσύ ξέρεις και να ανταποδώσω, όπως και οι δύο μάθαμε την πλέον ακατάλληλη στιγμή.
Σε θέλω. Μόνο για σήμερα. Μετά μπορούμε να το ξεχάσουμε και οι δύο. Μια για πάντα.
Κράτα με και μην υπολογίζεις τι έχω πει, ήταν η άμυνά μου. Κατάλαβε ό,τι κατάλαβα κι εγώ εκείνη τη στιγμή.
Συγχώρεσέ με που τώρα κατάλαβα πως η καθημερινότητα αξίζει μόνο για να σε βλέπω, που κατάλαβα γιατί χάρηκα που και σήμερα θα σε δω.
Ίσως και να ‘ναι μια παρόρμηση της… στιγμής. Αλλά η στιγμή ήταν αυτή που τα άλλαξε όλα….