Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Επίκληση


Σε παρακαλώ, σταμάτησε το χρόνο. Πάγωσε τα πάντα γύρω μου, μόνο το μυαλό μου μην αφήσεις αδρανές. Πρέπει να σκεφτεί . Ο χρόνος τρέχει κι εγώ από πίσω του να προσπαθώ να τον πιάσω απ' τα μαλλιά, να του πω να μη μ' αφήνει πίσω. Δεν κάνω τίποτα, κι όμως δεν προλαβαίνω. Θέλω να κλειστώ ολομόναχη σ' ένα δωμάτιο για χρόνια, να σκέφτομαι κι όταν βγω να μην έχει περάσει ούτε δευτερόλεπτο.
Σταμάτησέ με, πρίν κυλήσω στην κατηφόρα.
Σταμάτησέ με πριν διαλυθώ.
Άνοιξέ μου τα μάτια ακόμα κι αν χρειαστεί να ξεριζώσεις τα χέρια μου από πάνω τους που πεισματικά τα κλείνουν.
Ξερίζωσέ μου κάθε ίχνος συναισθήματος, είναι για το καλό μου.
Να μη λατρεύω. Να μη μισώ.
Λογική μου... ΣΩΣΕ ΜΕ.

5 σχόλια:

  1. και ποιος μετα θα σε σώσει απ τη Λογικη σου;

    καλησπέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναύτη, καταρχήν καλησπέρα και σε σένα. Δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Σε κάποιες καταστάσεις πρέπει να την επιστρατεύουμε τη Λογική, γιατί το συναίσθημα πολλές φορές είναι κακός σύμβουλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλησπέρα Μάριον, το συναίσθημα και το ένστικτο είναι ο καλύτερος σύμβουλος... η λογικη είναι που τα μπερδεύει...
    παράδειγμα: ξέρεις ποιος είναι κάποιος απ το πρώτο φιλι... απ το εντελως πρώτο... αν ψάξεις μέσα σου το ξέρεις! όμως η λογικη είναι που στα χαλάει... πάντα!
    τις περισσότερες φορες απλα ξεχνάμε να κοιτάξουμε βαθια μέσα μας... βλέπεις, για κάποιους απο εμας, η λογικη είναι πιο εύκολη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. marion,

    εγώ πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει ισορροπία ενστίκτου - συναισθήματος, αλλά πάντα να υπερισχύει η λογική.

    Βέβαια, όλοι δικαιούμαστε τις τρέλες ή τα λάθη μας, αλλά αν αφήσουμε το πάθος ελεύθερο, μπορεί να καταστρέψει οτιδήποτε παλέψαμε για να χτίσουμε.

    Θέλω να πω, συναισθήματα και ένστικτο έχουν όλοι οι οργανισμοί στη γη.
    Στόχος της λογικής είναι να μας εξυψώσει από αυτό και να μας τραβήξει σε κάτι ανώτερο.

    Κάτι που ίσως αν είχαμε γίνει έρμαια του ενστίκτου ή των συναισθημάτων μας να μην το είχαμε ανακαλύψει ποτέ.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Nαύτη, το θέμα είναι ότι όταν κοιτάμε βαθιά μέσα μας υπάρχουν ορισμένες φορές... παρεμβολές που δεν μας αφήνουν να δούμε καθαρά. Είτε από τη Λογική, είτε από το Συναίσθημα.


    Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα της Άδικης Κατάρας. Ότι Συναίσθημα, δηλαδή, και Λογική πρέπει να συνυπάρχουν αρμονικά.
    Αν και επιμένω πως στην περίπτωσή μου, έχω βάλει αρκετό συναίσθημα ωστε να πρέπει σύντομα ν' αφήσω τη λογική μου να δράσει για μένα.
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή