Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Κάποια Μέρα...


Κάποια μέρα, δε θ' αντέχω ούτε στο άκουσμα του ονόματός σου.

Κάποια μέρα, μόνο αηδία θα μου φέρνει η εικόνα σου.

Κάποια μέρα, μόνο αποτροπιασμό η ύπαρξή σου.

Κάποια μέρα, τα παραπάνω αισθήματα θα είναι αμοιβαία.

Κάποια μέρα, μπορεί και να πάψει ο κόσμος μου να θυμίζει εσένα.
Να είσαι μια μακρινή πλην πικρή ανάμνηση.
Να είσαι μακριά μου επειδή ποτέ δε θα μπορούσες να είσαι κοντά μου.
Να σε μισώ επειδή δε μπορώ να σ' αγαπάω, μα ούτε και να αδιαφορώ.
Αυτός ο γνώριμος κόμπος να επανέρχεται στο λαιμό μου κάθε φορά που σε θυμάμαι.

Κάποια μέρα θα υπάρχουμε ανεξάρτητοι, μα όχι απαλλαγμένοι απ' τα δεσμά μας.
Ποτέ δε θα σπάσουν. Επειδή πάντα υπήρχαν.
Το καταλαβαίνεις κι εσύ, κι ας ρωτάς το βλέμμα μου γιατί είναι μελαγχολικό.
Μόνο πόνο μπορούμε να προκαλέσουμε ο ένας στον άλλον.

Κάποια μέρα, οι ζωές μας θα μοιάζουν να μη συναντήθηκαν ποτέ.

Μα πρίν απ' αυτή τη μέρα, δε θα υπάρχουν άνθρωποι που να έχουν έρθει πιο κοντά από μας. Ζωές που να συναντήθηκαν περισσότερο. Μουσικές που να ταιριάζουν πιο πολύ. Πιο εκρηκτική χημεία.
Δε χρειάζεται πολύς χρόνος, μια στιγμή αρκεί.

Κάποια μέρα, θα ζήσουμε το μεγαλύτερο πάθος.

Κάποια μέρα, θα ζήσουμε το μεγαλύτερο έρωτα.

Κάποια μέρα, θα ζήσουμε το μεγαλύτερο θάνατο.

Ήταν γραφτό μας. Πάντα.

2 σχόλια:

  1. συνέχισε να γράφεις,
    συνέχισε...

    καλο ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάποια μέρα, θα ζήσεις όσα ευχήθηκες.

    Κάποια μέρα, όλα σου τα άπιαστα όνειρα θα έρθουν στα χέρια σου.

    Κι ακόμα κι αν αυτή η μέρα δεν έρθει ποτέ, θα είναι επειδή καλύτερα όνειρα πήραν τη θέση τους...

    Λένε πως όσα ήθελες και δεν έγιναν, δεν έγιναν απλώς επειδή δεν τα θέλησες αρκετά.

    Ό,τι θέλεις είναι στα χέρια σου.
    Όλος ο κόσμος σου ανήκει.
    Αρκεί να κάνεις μια ευχή... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή