Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Μετά τη βροχή


Το 'χω ανάγκη αυτό το δράμα; Η απάντηση είναι ναι.

Έχω ανάγκη μια μικρή σκέψη να μοιάζει τόσο δυνατή για να μπορέσει να καταστρέψει την ευτυχία, έστω να μου στερήσει μια ακόμα μέρα από αυτήν.

Νιώθω να μη μπορώ να το ελέγξω, αυτή η μικρή σκέψη να μπαίνει σαν τυφώνας για ν' ανατρέψει για μια μέρα όλα μου τα θετικά συναισθήματα

Τόσες μέρες έφυγαν με μια έμμονη ιδέα για την καθεμία τους, έφυγαν βδομάδες συνεχόμενες, μήνες.

Πάντα όμως μπορώ να διακρίνω το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα κι ας αφήνω τις ψιχάλες να δίνουν ώρες ώρες την εντύπωση πως ξαναρχίζει η βροχή.

Μόνο ο ήλιος χωράει τώρα μέσα μου, κι αν έρθει κανένα σύννεφο, ξέρω πως ο άνεμος θα το δει και θα το πάρει μακριά...